Podczas ostatniej lekcji WOK opowiadaliśmy o swoich zainteresowaniach. Przez to, że jesteśmy klasą humanistyczną, to i nasze wolne chwile najczęściej wypełniamy, zagłębiając się w lekturę książek bądź tworzenie dzieł artystycznych. Nikt jednak nie przedstawił swojego zajęcia jako ucieczki od codzienności. Obejrzeliśmy dokument pt. „Skateistan”. Przedstawiona w nim młodzież z Afganistanu pokazała nam, że skateboarding to dla nich sposób na życie. Chwile spędzone na desce są wyjątkowe i niezapomniane, dlatego że tylko wtedy czują, że żyją i są czegoś warci. Ich zainteresowanie sprawia im wielką radość, nie wiadomo czy nie jedyną, jaką mogą odczuć w kraju konfliktu i głodu.
Beata Olszak
W dzisiejszym świecie każdy człowiek ma określone obowiązki, zadania. Ludzie znużeni codziennością chcą się od niej oderwać, sięgając po coś innego. Każdy człowiek posiada jakieś hobby, pasje, które ceni i realizuje. Na przedstawionym filmie pt. „Skateistan” młodzież jest zafascynowana sportem, którego doświadcza. Dzieci mogłyby uprawiać siatkówkę, piłkę nożną czy coś innego, a jednak wybrały skating. Jest to niecodzienny, ekstremalny sport, który jest bardzo niebezpieczny. W XXI wieku dyscyplina ta uzyskała już sporą rzeszę fanów na całym świecie. Do tego rodzaju sportów zalicza się także m.in. jazdę na rowerach typu BMX, jazdę za deskorolce oraz rolkach. Nie jest to zwykła jazda po parku, sportowcy najeżdżają na przeszkody z dużymi prędkościami, skaczą po nich oraz wykonują różnego rodzaju tricki. Jest to niesamowicie widowiskowe i zapierające dech w piersiach przeżycie dla widza. Ci ludzie, którzy ryzykują w taki sposób, czują, że tak naprawdę żyją. Dla nich jest to wspaniałe uczucie móc wykonywać coś tak wspaniałego. Tutaj nie ma mowy o nudzie, każdy kto doświadczył jakiejś umiejętności na np. rolkach, wymyśla nowe, ambitniejsze zjazdy bądź skoki. Sport jakim jest skate może być także rozładowaniem emocji, jakie panują w człowieku, np. w nas, po codziennym, monotonnym dniu w szkole czy w pracy, chcąc oderwać się od rzeczywistości lub chcąc pozbyć się zdenerwowania, jakie niesie nam dzisiejsza rzeczywistość. Wiele dzieci wychowuje się właśnie w ten sposób. Skate jest wspaniałym stylem życia, który staje się coraz bardziej popularny wśród młodych ludzi, jest zaspokajaniem emocji, adrenaliny i uczy stawiania sobie nowych celów.
Kuba Musialski
Młodzi ludzie żyjący w krajach dotkniętych biedą i konfliktami szukają ucieczki od szarej rzeczywistości. Film pokazuje młodzież, która ową ucieczkę znalazła w jeździe na deskorolce. Posiadanie hobby sprawia, że chociaż na chwilę może ona poczuć się wolna i szczęśliwa. Nie liczą się wtedy dla nich pieniądze i to, co ich otacza. Sama w chwilach dla mnie stresujących uciekam w swoje hobby, które jest doskonałym "środkiem uspokajającym". Myślę, że każdy powinien posiadać zainteresowanie, które będzie dla niego ucieczką.
Ola Garecka
Moim zdaniem posiadanie i rozwijanie hobby w środowisku ogarniętym przemocą jest dobre.
Pozwala się oderwać dzieciom i młodzieży od rzeczywistości, zapomnieć o problemach.
Takie zajęcie w wolnym czasie przede wszystkim jest czymś przyjemnym, zdecydowanie zasługują na taką chwilę.
Dzięki organizacji „Skateistan” mogą poprawić sobie warunki życia, pozwolić na lepsze życie poprzez opuszczenie swojego miejsca zamieszkania, uprawianie hobby jako zawód, dzięki któremu zdobędą utrzymanie.
Za tym może iść również sława, której każdy chciałby doświadczyć, podziw dlatego, że udało im się wydostać z kraju z pustymi rękoma i osiągnąć coś.
Maniek Pietrzak
Hobby jest czymś, co powinien posiadać każdy człowiek. Dzięki niemu możliwe jest oderwanie się od życia codziennego, posiadanie lepszego samopoczucia, rozwijanie swoich zdolności i kształtowanie charakteru. Pasja daje nam radość i poczucie niezniszczalności, dlatego też życie ludzi, którzy jej nie posiadają, musi być bezbarwne i nudne.
Młodzież, która ma zainteresowania, nie marnuje swojego czasu wolnego, ale poświęca go na pracę, która sprawia przyjemność i satysfakcję. Hobby jest ważne szczególnie dla tych młodych ludzi, którzy w życiu nie mają łatwo i muszą na co dzień mierzyć się z niewyobrażalnymi trudnościami losu. Doskonale ujęte jest to w dokumencie pt. „Skateistan”. Przedstawia on historię nastolatków żyjących w obliczu wojny. Materiał pokazuje wyraźnie, jak wiele dla nich znaczy oderwanie się od brutalnej rzeczywistości - w tym przypadku odskocznią od problemów jest deskorolka. Już na pierwszy rzut oka widać, jak miłość do jazdy na desce jest w stanie uskrzydlić, dać nadzieję i sens życiu młodzieży. Wydaje mi się, że gdyby nie ta pasja, bohaterowie dokumentu nie mieliby powodu, aby codziennie wstać z łóżka, uśmiechać się i mieć siłę do przetrwania kolejnego dnia. Bez tego hobby w ich życiu zapanowałaby pustka, której nie sposób zastąpić. Dlatego tak ważne jest, aby umożliwiać rozwijanie zainteresowań – w szczególności tym najbardziej potrzebującym.
Dla ludzi dotkniętych okrucieństwami konfliktów czy biedy posiadanie pasji jest niezbędne. To element, bez którego trudno przetrwać w dobrej kondycji. Dzięki ulubionemu zajęciu łatwiej jest wierzyć w lepsze jutro i mieć w sobie choć iskierkę nadziei na dobrą przyszłość.
Anita Szymonik
Dla młodzieży dotkniętej biedą lub konfliktem hobby to lek, dzięki któremu mogą zapomnieć o otaczającym ich piekle. Dzieci poświęcają się w całości swojemu zajęciu. Są ponad sporami dorosłych, krwią, bólem i ciężkim życiem. Potrafią czerpać radość w trudnych czasach.
Pasja pozwala im kształtować osobowość. Każdy sport (także jazda na deskorolce, która była ukazana w filmie „Skateistan”) uczy dzieci współzawodnictwa i umiejętności liderskich. Dzięki temu, młodzi ludzie nie tracą perspektyw, a wręcz przeciwnie, zyskują nowe. Kto wie, może to dzisiejsi mali skate’ci będą budować nowy, lepszy Afganistan?
Dodatkowo młodzież podzielająca wspólne zainteresowania ma nić porozumienia między sobą. Hobby spełnia ważną funkcję integracyjną. Pozwala także na łamanie barier. Przykładem są dziewczynki jeżdżące na deskorolce, które robią to wbrew krzywdzącej tradycji. To naprawdę piękne.
Moim zdaniem, zachęcanie dzieci do rozwijania pasji w tak trudnych miejscach jest ogromnie ważne.
Bartosz Bednarz
Każdy człowiek aby móc w pełni sie rozwijać potrzebuje mieć coś, czego może się trzymać, jakiegoś hobby. Potrzebują tego tak samo ludzie dorośli, zamożni i wykształceni jak i dzieci, z rodzin uboższych i dotkniętych konfliktem. Hobby może nam pomóc w poradzeniu sobie z problemami życia codziennego takich jak jak kłótnie z rodziną czy przyjaciółmi, ale również z poważniejszymi problemami dla dzieci z krajów dotkniętych wojną. To o tym opowiada film " Skateistan" o młodzieży, próbującej zapomnieć o biedzie i wojnie. Poprzez skateboarding mogą oni wyrazić swoje uczucia i są w tym naprawdę dobrzy. Jednak nie wszyscy to popierają. Kiedy nasi bohaterowie pokonują ulice na deskorolkach mogą wyczytać z twarzy przechodniów,że wielu z nich nie popiera ich pasji. Dzięki temu projektowi prowadzonemu przez profesjonalnego skatera dzieci mogą się rozwijać. Poznajemy w nim m.in Murze i Fazillę, którzy opowiadają nam w skrócie swoja historię w tym krótkometrażowym filmie.
Kamila Pichur
Film „Skateistan” ukazuje sytuację młodych ludzi w Afganistanie po wojnie.
Młodzież afgańska została dotknięta wielką tragedią. Na szczęście powstała fundacja Skateistan, która pomogła tym ludziom odnaleźć się, dała im zajęcie. Pośród wojennych zniszczeń, wśród biedy, młodzież odnajduje cel w życiu, nie myśli o ponurej rzeczywistości. Dzięki jeździe na deskorolce ludzie ci stają się bardziej aktywni, życie nabiera sensu, mają poczucie własnej wartości. Hobby to jest dla nich ratunkiem, ucieczką od szarości życia. Na pewno jazda na deskorolce uchroniła wielu od popełniania przestępstw, od wejścia na ścieżkę zła i nie pozwoliła mówiąc metaforycznie skoczyć w przepaść, utopić się w błocie. Mogą spotykać się w gronie swych rówieśników, „szlifować” swoje hobby, a życie zaczyna mieć sens, staje się radośniejsze, z iskierką optymizmu, przestaje być szare i pełne goryczy.
Uważam, że każdy człowiek powinien posiadać własne hobby, nawet ten, który jest bardzo biedny, dotknięty konfliktem, ponieważ trzyma to go przy życiu. Taki człowiek nie zatraca się, rozwija swoją osobowość i nie marnuje tak cennego czasu na bezsensowne włóczenie się po ulicach.
Krystian Antolak
Każdy człowiek poświęca swój wolny czas jakiemuś zajęciu, zainteresowaniu, czemuś co lubi robić i daje mu satysfakcję. Przede wszystkim robi to dla przyjemności, rozwinięcia swoich możliwości, kształtowania w danym temacie czy spełnienia siebie. Hobby może być również ucieczką od problemów, szarej codzienności. Przykład takiej "ucieczki" możemy zobaczyć w filmie "Skateistan", który opowiada o dzieciach zamieszkujących kraj dotknięty wojną. Dającym radość zajęciem dzieci jest skateboarding. Dzięki profesjonalnemu nauczycielowi mogą cieszyć się ze swoich osiągnięć i choć przez chwilę zapomnieć o biedzie. Takie hobby nie tylko daje szczęście, ale również łączy ludzi, uczyć cierpliwości i walki o marzenia.
Justyna Marzec
Powszechnie znany problem dzisiejszej rzeczywistości to wyrównanie szans dla młodzieży pochodzącej z obszarów dotkniętych biedą i konfliktem. Wątek ten był poruszany w wielu filmach, tych z lat 90-tych- "Młodzi gniewni" , jak również z przed kilku lat- "Slumdog. Milioner z ulicy". Ostatnio nagrodzony dwiema nagrodami dokumentalny film pt. "To live and Skate in Kabul" przedstawia historię dwóch afganistańskich nastolatków, którzy pochłonięci swoim hobby, znaleźli sposób na oderwanie się od otaczającego ich powojennego środowiska. Ich zajęcie jest dla nich czymś więcej niż tylko rozrywką, która wypełnia ich życie radością i zadowoleniem, ale przede wszystkim jest szansą rozpowszechnienia skateboarding'u w ich mieście. Murza i Fazilla pracując w skateparku nie tylko czerpią przyjemność z uprawianego przez nich sportu, ale również przekazują swoje umiejętności innym nastolatkom. Skatboarding i jego nauka są przyczynami ich energii oraz dają im poczucie własnej wartości i zdania. Uważam, że młodzież dotknięta tragizmem powinna rozwijać swoje pasje w wolnym czasie, aby determinacja i satysfakcja z ich wysiłków i postępów dominowała nad smutnymi momentami ich życia.
Beata Szymańska
Młodzież, którą dotyka bieda, otaczają niezliczone konflikty jest ogromnie skrzywdzona przez los. Niewinni młodzi ludzie bez powodu zostają skazani na cierpienie i ból. Ciężko wyobrazić nam sobie co czują i myślą. Mieszkańcy Kabulu wstając z rana widzą ciągle ruiny, które z każdym dniem przynoszą nowe szkody. Środowiskiem jakie ich otacza są wraki domów, legowisk i pancerne pojazdy. Na ulicach wyczerpane, starsze osoby proszą o pomoc, a małe dzieci głodne i bez odzieży, a co najważniejsze bez dachu nad głową szukają schronienia w ramionach bezradnej matki.
Tamtejsza młodzież nigdy nie poczuła smaku dzieciństwa, nigdy nie usnęła z pluszowym misiem i bajką na dobranoc. Nie mają dostępu do jakichkolwiek rozrywek, bez których my dziś nie wyobrażamy sobie normalnego funkcjonowania. Dlatego uważam, że czymś wspaniałym i czymś wyjątkowym dla tych ludzi jest posiadanie hobby. Ze zwykłych rzeczy potrafią zrobić coś z czego będą dumni. Zainteresowania, które pochłaniają ich w całości, pomagają im choć na chwilę zapomnieć o szarej rzeczywistości. Uważam także, iż ta młodzież jest równie wrażliwa jak my, niczym się nie różnimy, a jednak ich poczucie bezpieczeństwa i własnej wartości podupada. Lekarstwem na to jest właśnie hobby. To ono sprawia, że ci ludzie odnajdują zajęcie, z którego czerpią ogromną radość i satysfakcję. Być może to jest ich celem w życiu. Odnalezienie własnego, osobistego zainteresowania jest dla nich przełomem, zmianą życiową. Nie wspominając o tym jaką musi im sprawiać przyjemność pomoc innym, nauka ich czegoś nowego, szczególnie teraz gdy otaczający ich dorośli działają wręcz przeciwnie-zabijają się. Jazda na deskorolce stała się dla nich czymś więcej niż hobby. Sądzę, iż jest to w pewnym sensie ucieczką od niesprawiedliwego życia. Możliwość jazdy na deskorolce łączy się ze spotkaniami w gronie, aktywnością. Ci młodzi ludzie są z siebie dumni, wiedzą że robią coś sami dla siebie. Deskorolka rodzi w ich sercach pozytywną energię, a także poczucie, że są samodzielni i mają prawo sami decydować o pewnych sprawach.
Zbyt często topiąc się w dobrobycie i luksusie zapominamy o takich ludziach jak mieszkańcy Afganistanu. Nie doceniamy tego co mamy i nie widzimy, że ludzie tak pokrzywdzeni potrafią czerpać radość z najmniejszych rzeczy. Myślę, iż przy każdym naszym wyimaginowanym, wyolbrzymionym problemie powinniśmy popatrzeć przez pryzmat filmu „Skateistan” i poważnie zastanowić się nad tym co mamy i nie doceniamy, a czego inni nie mają, a doceniają.
Angelika Kulpa
Wielu z nas posiada hobby. Z chęcią poświęcamy mu swój wolny czas, sprawia nam to radość. Jednak dla niektórych jest ono ucieczką od nieprzyjemnej codzienności. To właśnie przedstawia nam film ,,Skateistan”.
Młodsi mieszkańcy Afganistanu żyją w czasach niekończących się wojen, ciągłego niepokoju, biedy i głodu. Nie są to raczej wymarzone warunki dla młodych ludzi. Młodzież odnajduje radość w jeździe na deskorolce. Nie tylko sprawia im to radość, ale również i poczucie bezpieczeństwa. Pozwala im to na pewien czas zapomnieć o ciężkiej sytuacji w jakiej się znajdują. Niektórzy ludzie nie popierają tego, co robi młodzież. Widzą w tym coś złego, ale dzieci nie martwią się opinią innych i w pełni oddają się swojemu hobby. Z chęcią przychodzą na zajęcia, regularnie ćwiczą, wszędzie poruszają się na deskorolce. Jest to ważne w szczególności dla młodych dziewczyn, które dzięki jeździe na deskorolce czują się pewniej.
Hobby jest bardzo istotną rzeczą dla dzieci dotkniętych biedą i konfliktem, ponieważ mogą się odnaleźć w otaczającym ich świecie i chociaż na chwilę zapomnieć o ciężkich czasach panujących w ich państwie.
Joasia Tomczak
W filmie „Skateistan” poznajemy dwoje młodych ludzi - siedemnastoletniego Murzę i dwunastoletnią Fazillę. Oboje są zafascynowani jazdą na deskorolce i jest to ich ulubiona forma spędzania wolnego czasu. Dzięki ich wypowiedziom dowiadujemy się, jak trudno połączyć pasję z życiem w stolicy Afganistanu. Miasto jest codziennie patrolowane przez wojsko, tuż obok przejeżdżają czołgi, a żołnierze używają broni na oczach dzieci.
Stworzenie własnego skateparku dało dzieciom możliwość oderwania się od rzeczywistości z jaką spotykają się na co dzień. Hobby daje im inspirację do ciągłego rozwoju, w tym przypadku – cały czas poszerzają swoje umiejętności z zakresu jazdy na deskorolce. Pasja daje im możliwość wyrażenia siebie, a to może zaprocentować również na innych płaszczyznach życia. Skatepark to miejsce, w którym spędzają czas z rówieśnikami, którzy podobnie jak oni, chcą na chwilę zapomnieć jak wyglądają ulice Kabulu. W Europie często spotykamy się z dyskryminacją i wyśmiewaniem dziewczyn, które uczą się jazdy na deskorolce. W Kabulu nie ma podziału, wszyscy są równi, łączy ich wspólny cel i pasja, mogą wspierać się nawzajem, co dodatkowo zbliża ich do siebie, pozwalając na nawiązanie przyjaźni.
Posiadanie hobby to coś, co daje wiele możliwości młodzieży z Afganistanu, poza dodatkowymi umiejętnościami, pobierają mnóstwo energii, którą daje im właśnie skatepark. Kiedy odrywają się od szarej rzeczywistości mogą cieszyć się życiem i czerpać radość z jazdy na deskorolce.
Gosia Mróz
Lata wojen i rządów autorytarnych reżimów w Afganistanie doprowadziły afgańską oświatę do katastrofalnego stanu. Wiele szkół podstawowych i ponadpodstawowych przestała funkcjonować z powodu złej sytuacji finansowej państwa. Natomiast pozostałe ośrodki edukacyjne zmuszone zostały do prowadzenia zajęć w zdewastowanych budynkach. Młodzież, pozbawiona możliwości nauki, znalazła się w sytuacji braku szans na poszerzenie swojej wiedzy, rozwijanie zainteresowań oraz zdobycie kwalifikacji zawodowych.
Film „Skateistan” dokładnie obrazuje życie codzienne mieszkańców Afganistanu , a dokładnie dwóch skateboardzistów z Kabulu, którzy mimo trudnej sytuacji mają szansę na rozwijanie swoich zainteresowań, hobby
Fazilla ma 12 lat sprzedaje na ulicy gumę do żucia i w ten sposób pomaga w zdobywaniu środków potrzebnych do przeżycia dla siebie i rodziny. Oraz Murza, 16-letni chłopak, który nie zna innego życia niż wojna, nie wierzy, że przemoc kiedyś się skończy. Dopiero udział w projekcie Skateistan mógł oderwać ich od codzienności, zapomina o wszystkich problemach.
Dzięki zainteresowaniu jazdą na deskorolce młodych Afgańczyków, można zauważyć, że młodzież niezależnie od pochodzenia czy płci pokochała to zajęcie. Skateistan jest dla nich wspólnym miejscem, w którym mogą się rozwijać i robić coś innego, coś co sprawia im ogromną radość.
Karolina Zawałka
Posty
