poniedziałek, 21 grudnia 2009

Sprawozdanie z Międzynarodowego Spotkania Klubów Filmowych „Patrz i zmieniaj”

W dniach 11-13 grudnia 2009 roku miałem przyjemność uczestniczyć w Międzynarodowym Spotkaniu Klubów Filmowych „Patrz i zmieniaj”, które odbyło się w czeskiej Pradze. Wraz z Łukaszem z Łozów, Korą i Pawłem z Leszna oraz Zuzą Naruszewicz - koordynatorką CEO - reprezentowałem Polskę na tym meetingu.



Międzynarodowe Spotkanie Klubów Filmowych „Patrz i zmieniaj” (albo jak kto woli „One World”, ponieważ pod taką nazwą funkcjonuje ten projekt w innych krajach) miało być przede wszystkim okazją do wymiany doświadczeń, pomysłów na działanie i pochwalenie się osiągnięciami. Odbyły się też spotkania z gośćmi, ale o tym później.

Aby dotrzeć do Pragi, swą podróż rozpocząłem już w czwartek, 10 grudnia. Dokładnie o 14.06 wyruszyłem z wrocławskiego Dworca Głównego w kierunku Warszawy. Było to moje pierwsze spotkanie z Intercity. W porównaniu z pociągami osobowymi – inny świat. Poczułem się w końcu jak w Europie. Ok. 19:40 wysiadłem w Warszawie Centralnej. Po 80 min. czekania słałem już sobie łoże w kuszetce.

Całą noc jechaliśmy w kierunku stolicy Czech. Ok. 7 rano powitały mnie mury dworca Hlavni Nadrazi. Szybko podjechaliśmy na teren spotkania i zostawiliśmy bagaże. Rozpoczęcie tego całego zamieszania planowane było dopiero na godz. 17, więc mieliśmy kilka godzin na eksplorację Pragi.




Ok. 15 wróciliśmy do szkoły Jedliczki, gdzie zostawiliśmy walizki. Po odebraniu naszych manatków rozlokowaliśmy się w pokojach. W tym samym czasie napływały grupy z Czech, Słowacji, Estonii i Rumunii.

O godz. 17 czeski koordynator oficjalnie powitał wszystkich uczestników. Wtedy też poznałem pierwsze osoby z innych krajów. Po krótkiej integracji obejrzeliśmy świetny film „Bloody cartoons”, opowiadający o „wojnie rysunkowej” pomiędzy światem islamskim a Danią. W 2007 roku duński rysownik narysował karykaturę Mahometa z dość odważnym i kpiącym z muzułmanów opisem. Niestety, islamiści nie zrozumieli dowcipu i odebrali to jako obrazę proroka. W związku z tym wybuchły wielkie zamieszki na całym Bliskim Wschodzie. Palono duńskie ambasady, a w niektórych państwach obywatele tego kraju byli zmuszani do jego opuszczenia.

Po filmie odbyła się dyskusja z gościem. Była nim czeska znawczyni krajów islamskich. Posiadała ogromną wiedzę, którą z chęcią nam przekazywała. Zaciekawiła wszystkich do tego stopnia, że większość uczestników po dwuipółgodzinnej rozmowie z nią, chce pojechać na Bliski Wschód, aby poznać panującą tam kulturę.

Gość wyszedł z budynku ok. 20.30. Właśnie wtedy dobiegła końca warsztatowa część dnia. Później mieliśmy czas na nocne zwiedzanie Pragi. Niestety, skorzystało z tego mało osób, ponieważ lwia część uczestników spotkania była po prostu zmęczona podróżą.

Sobota była już bardziej napięta pod względem warsztatowym. Rozpoczęliśmy zajęciami na temat komunikacji międzykulturowej i przyszłości projektu. Prezentowano też osiągnięcia klubów filmowych. Odbył się także pokaz filmu i spotkanie z gościem. Tematem dyskusji znów były kraje islamskie. Po 8 godzinach pracy nasza międzynarodowa gromada udała się na podbój praskich pubów i klubów.

Niestety, nie mogłem uczestniczyć w sobotnich atrakcjach. Cały dzień leżałem łóżku, ponieważ zachorowałem. Na szczęście w niedzielę byłem już zdrów jak ryba.

Kolejny dzień spotkania rozpoczęła się projekcją reklam społecznych. Później omawialiśmy w grupach problematykę tej formy przekazu i jej przydatność. W grupach powstawały też pomysły nowych spotów.

Jeszcze później zaprezentowałem zaległą prezentację naszej trzebnickiej grupy. Muszę nieskromnie przyznać, że wywarliśmy wrażenie na ludziach z innych krajów. Wyświetliłem też film z Tygodnia Edukacji Globalnej. Za moją mowę otrzymałem brawa.




Po przerwie krótka ewaluacja i koniec. Tak oto praskie warsztaty dobiegły końca. Do 14 wszyscy wynieśli się z Jedlicka Instytut. Z racji tego, że do pociągu mieliśmy jeszcze kilka godzin, zostawiliśmy bagaże na dworcu i po raz kolejny zwiedzaliśmy Pragę. O 21.32 żegnaliśmy się z czeską stolicą.

Międzynarodowe Spotkanie Klubów Filmowych „Patrz i zmieniaj”, mimo choroby, zaliczam do udanych. Dowiedziałem się, jak przy projekcie pracują ludzie w innych krajach, co możemy razem zrobić w przyszłości i udało mi się przekonać kilka osób do założenia własnej organizacji. Uważam, że takie coś jest potrzebne, ponieważ wymiana pomysłów może zmienić świat na lepsze.

BB (Bartosz Bednarz)

poniedziałek, 14 grudnia 2009

10. Maraton Pisania Listów zakończony :-)

Wspólnie udało się nam napisać 415 listów, czyli o 284 więcej niż w roku ubiegłym. Bardzo cieszy nas ten wynik, ale nie zamierzamy spocząć na laurach i już myślimy, co zrobić, by w kolejnej edycji zachęcić jeszcze większą liczbę mieszkańców do przyłączenia się do naszej akcji.

Image Hosted by ImageShack.us


Dziękujemy serdecznie wszystkim, którzy znaleźli czas i ochotę, żeby napisać list w imieniu niesłusznie więzionych ludzi z Chin, Rosji, Białorusi, Kolumbii, Wietnamu, Etiopii, Grecji, Gwinei, Egiptu, Uzbekistanu i Azerbejdżanu. Te listy znaczą bardzo dużo zarówno dla nich, jak i dla ich rodzin. Wsparcie, którego udzieliliście więźniom sumienia, procentuje bardzo długo, daje nadzieję i wiarę w obrany cel, jakim jest obrona praw człowieka.
Serdecznie dziękujemy i zapraszamy już na kolejny Maraton za rok :-)

poniedziałek, 7 grudnia 2009

Maraton Pisania Listów

12 grudnia w Trzebnickim Ośrodku Kultury w godz. od 12.00 do 20.00 odbędzie się Maraton Pisania Listów Amnesty International!

Ta międzynarodowa akcja odbywa się co roku w weekend w okolicach Międzynarodowego Dnia Praw Człowieka (10 grudnia). Wtedy przez 24 godziny bez przerwy piszemy ręcznie (!) listy w obronie kilkunastu konkretnych osób, których prawa zostały złamane. Wzory listów znajdują się na miejscu akcji. Domagamy się zwolnienia osób więzionych za przekonania i zaprzestania prześladowania obrońców praw człowieka. Przeciwstawiamy się niesprawiedliwości. Dołącz do nas!

W dobie komunikacji internetowej list jest szczególną, najbardziej tradycyjną dla Amnesty International formą protestu. Ręcznie pisane, indywidualne dowody niezgody na łamanie praw człowieka mają szczególną moc. Nasze listy solidarności okazują się często ostatnią nadzieją dla prześladowanych i więzionych. „Tylko te listy dawały mi siłę” – wspomina Mutabar Tadżibajewa z Uzbekistanu, która spędziła 900 dni na „wyspie tortur”, z czego 700 w izolatce. Dzięki listom pisanym podczas Maratonu do przedstawicieli władz kobieta została zwolniona z więzienia w 2008 roku.

Zaczęliśmy pisać w 2001 roku w Polsce. Pomysł podchwyciły sekcje Amnesty w innych krajach. W ciągu tych lat napisaliśmy w sumie ponad milion listów.

W zeszłym roku wysłaliśmy 295 tysięcy apeli, z czego 78843 z Polski. W PZS nr 1 w Trzebnicy napisaliśmy 131 listów. W Polsce akcja odbyła się jednocześnie w około 100 miejscowościach. Zorganizowali ją wolontariusze z grup lokalnych Amnesty oraz młodzież ze szkolnych grup Amnesty.

W tym roku chcemy pomóc między innymi tym osobom:

Rita Mahato, Nepal
Rita Mahato ma 30 lat. Mieszka i pracuje w regionie Siraha, w południowo-wschodnim Nepalu. Świadczy pomoc medyczną kobietom, które doświadczyły przemocy. Wielokrotnie grożono jej śmiercią i gwałtem, jeżeli będzie kontynuować swoją pracę. Będziemy domagać się zapewnienia jej bezpieczeństwa.

Nguyen Van Dai, Wietnam
Nguyen Van Dai ma 40 lat. Jest prawnikiem i obrońcą praw człowieka. W maju 2007 roku został skazany na 5 lat więzienia za prowadzenie „wrogiem propagandy przeciwko państwu”. Uważamy go za więźnia sumienia i będziemy domagali się jego natychmiastowego zwolnienia.

Działania Amnesty International i listy zwykłych ludzi co roku odmieniają losy najsłabszych i najbardziej zapominanych. 12 i 13 grudnia każdy list będzie dla nich ważny, gdyż od pojedynczych listów zależeć będą ich losy. W tych dniach zapraszamy wszystkich do wsparcia naszej akcji, czyli do przyjścia na 10. Maraton Pisania Listów Amnesty International!



Pomóż! Wyślij SMS o treści "List" pod numer 72515. Całkowity dochód z akcji przeznaczymy na wysyłkę listów w obronie więźniów sumienia i obrońców praw człowieka. Koszt SMS to 2,00 zł + VAT. Operatorzy telefonii komórkowej Era, Heyah, Orange, Play, Plus, Sami Swoi zrzekli się całości przychodów z SMS-ów.

Zapamiętaj!

12 grudnia w godz.12.00 – 20.00 w TOK, pisząc list, możesz pomóc drugiemu człowiekowi!

Zapraszamy!

Maraton Pisania Listów organizują Szkolna Grupa Amnesty International nr 108 w PZs nr 1 w Trzebnicy, kl. 2b, kl. 1a wraz z opiekunkami – p. Joanną Plichtą i p. Moniką Komisarczyk.

niedziela, 6 grudnia 2009

Sprawozdanie z wrocławskich warsztatów

W ostatni weekend listopada koordynatorzy projektu „Patrz! Dzieci na świecie” doskonalili swoje umiejętności podczas warsztatów Centrum Edukacji Obywatelskiej we wrocławskim hotelu Gem.

W szkoleniu uczestniczyli Aga Gniadek, Paula Lechowska i Bartosz Bednarz wraz z opiekunką p. Moniką Komisarczyk.

Zapraszamy do lektury ich wrażeń i refleksji.

Sobota 28 listopada

Po raz kolejny odbyło się szkolenie młodych edukatorów, tym razem już nie w Warszawie, lecz we Wrocławiu. W warsztatach udział wzięli członkowie projektów „Patrz i zmieniaj” oraz „Patrz! Dzieci na świecie”. Zajęcia poprowadzili Weronika i Tomek, z którymi parę miesięcy współpracowaliśmy przez Internet, uczestnicząc w kursie młodych edukatorów. Jednak tym razem mogliśmy spotkać się z nimi face to face. Warsztaty rozpoczęły się powitaniem wszystkich uczestników szkolenia przez Przemka Sendzielskiego (koordynatora projektu) i Zuzę Naruszewicz. Równolegle z nami w warsztatach dla opiekunów uczestniczyła p. Monika Komisarczyk.

Choć niespełna miesiąc temu mieliśmy okazję spotkać się z innymi uczestnikami na warszawskich zajęciach, trenerzy zaczęli spotkanie od zabawy, aby rozładować atmosferę. Energizer pomógł nam przypomnieć sobie imię każdej osoby, a także lepiej poznać naszych nowych trenerów.

Szkolenie we Wrocławiu różniło się od tego w Warszawie zarówno formą, jak i głównym tematem. Tym razem warsztaty dotyczyły naszych własnych doświadczeń jako młodych edukatorów. Trenerzy skupili się głównie na określonych działaniach, a także podjęli temat trudnych sytuacji, z jakimi spotykamy się podczas zajęć z uczniami. Sobotnie spotkanie polegało na wspólnej wymianie spostrzeżeń i uwag. Razem próbowaliśmy znaleźć dobre rozwiązania problemów , z którymi zazwyczaj musimy sobie poradzić sami w naszych szkołach. Celem warsztatów było również określenie roli każdego członka grupy

i uświadomienie, jaką funkcję tak naprawdę pełnimy. Zajęcia z Weroniką i Tomkiem odnosiły się także do naszych osobistych planów na przyszłość, ambicji i marzeń.

Zabawy, jakie trenerzy wykorzystali w czasie trwania szkolenia, służyły nie tylko pobudzeniu do działania, ale przede wszystkim pogłębianiu umiejętności współpracy w grupie.

O godzinie 14:30 wszyscy poszliśmy na długo wyczekiwany obiad. Po posiłku ponownie zabraliśmy się do pracy, choć warsztaty te trudno jest określić mianem pracy. Ćwiczenia trwały do 20. Po nich wyświetlono krótki film Bartosza Bednarza o działalności grup projektowych w naszej szkole, a także film z cyklu „Patrz i zmieniaj”.



Niedziela 29 listopada


Drugiego dnia warsztatów od razu po śniadaniu, o godzinie dziewiątej rano, udaliśmy się do sali konferencyjnej, aby rozpocząć zajęcia.

Pierwszym ćwiczeniem, jakie wykonaliśmy był energizer, który miał na celu pobudzenie grupy do aktywności.

Tego dnia również analizowaliśmy wcześniej przeprowadzone w naszych szkołach warsztaty, lecz tym razem prowadzący zaoferowali nam inny zestaw ćwiczeń.

Dowiedzieliśmy się, jakie błędy popełniliśmy i co dobrze zrobiliśmy podczas naszych zajęć.

Następnie analizowaliśmy, jak powinna wyglądać poprawna dyskusja.

Prowadzący wybrali z grupy kilka osób, które miały pełnić rolę obserwatorów prowadzonej przez Przemka dyskusji i zapisywać swoje spostrzeżenia, aby potem podzielić się nimi z pozostałymi.

Dzięki temu ćwiczeniu wiemy, jak powinna ona przebiegać oraz jak nią kierować, czyli ją moderować.

Bardzo ważnym elementem zajęć było omówienie trudnych sytuacji, jakie mogą się zdarzyć podczas warsztatów oraz jak sobie z nimi radzić.

Każdy z nas napisał na karteczce kłopotliwe zdarzenie, z którym się zetknął podczas swoich zajęć, a następnie w grupach zastanawialiśmy się, jak powinno się w takiej sytuacji zachować

oraz jak wyjść obronną ręką z kłopotliwego zajścia.

Również prowadzący podzieli się z nami swoimi doświadczeniami i udzielili nam kilku cennych rad.

Bardzo ciekawym punktem tego dnia było ćwiczenie, podczas którego mieliśmy zbudować bezpieczne lądowisko dla… jajka. Celem tego ćwiczenia było określenie roli każdego z nas w grupie.

Następnie dzieliliśmy się z resztą grupy naszymi przemyśleniami i obserwacjami na ten temat.

Dzień zakończyło oficjalne podsumowanie naszych działań w ramach projektu „Patrz! Dzieci na świecie”. Przemek Sendzielski podziękował nam za uczestnictwo i zachęcił do dalszej współpracy z CEO oraz rozdał dyplomy uznania.

Dzięki temu przedsięwzięciu wiele się nauczyliśmy, zdobyliśmy podstawową wiedzę, jak prowadzić warsztaty, choć zdajemy sobie sprawę, że jeszcze wiele pracy przed nami.

Poznaliśmy nowych ludzi, nawiązaliśmy nowe kontakty, które w przyszłości wykorzystamy w naszej dalszej działalności, a oprócz tego świetnie się bawiliśmy.

Mamy nadzieję, iż w przyszłości będziemy mieli okazję uczestniczyć w podobnym przedsięwzięciu.



Aga Gniadek i Paula Lechowska

sobota, 5 grudnia 2009

Trzebnickie podsumowanie semestru pracy w ramach projektu CEO „Patrz i zmieniaj”

WRZESIEŃ

Projekt „Patrz i zmieniaj” przejęłyśmy po Agnieszce, Paulinie i Bartoszu. Kontynuujemy ich pracę, ale mamy także masę własnych pomysłów. Początek września był dla każdej z nas okresem przemyśleń dotyczących pracy nad projektem. Stworzyłyśmy sobie harmonogram działań i jednocześnie szukałyśmy inspiracji. Szybko nadarzyła się okazja, by poszerzyć swoją wiedzę na temat edukacji globalnej, praw człowieka i zagadnień związanych z wielokulturowością.
W Trzebnickim Ośrodku Kultury gościliśmy dwójkę studentów, którzy zwiedzili całe Indie, poznając przy tym kulturę żyjących tam ludzi. Ich ciekawy wykład i barwne zdjęcia pozwoliły nam pogłębić wiedzę na temat sytuacji społeczno-politycznej panującej w kraju nad Gangesem. Zaplanowałyśmy przeprowadzenie warsztatów w naszej szkole, poruszających temat łamania praw człowieka w Indiach i nielegalnej pracy dzieci w fabrykach.

PAŹDZIERNIK

Wielkimi krokami zbliżał się Międzynarodowy Tydzień Akcji. Przygotowałyśmy więc warsztaty, opierając się na przykładowych scenariuszach zajęć ze strony Amnesty International i Polskiej Akcji Humanitarnej. Nasze hasło brzmiało: „Żądamy godności! Prawa człowieka = mniej ubóstwa”. Na początku miesiąca rozpropagowałyśmy akcję informacyjną na temat sytuacji w delcie Nigru. A od 12 października prowadziłyśmy na godzinach wychowawczych zajęcia w klasach licealnych i gimnazjalnych o sytuacji łamania praw człowieka w różnych krajach, wyzysku robotników, ciężkiej, często wręcz katorżniczej pracy dzieci na rzecz dużych, europejskich firm.
16 października zaś to my uczestniczyłyśmy w warsztatach. Wraz z koordynatorką projektu „Patrz i zmieniaj” w naszej szkole, p. Moniką Komisarczyk, udałyśmy się do Wrocławia. O godzinie 10 poznałyśmy Michała i Daniela, którzy przybliżyli nam główne cele i zagadnienia projektu. Świetnie się nam wszystkim pracowało pod czujnym okiem prowadzących zajęcia. Wymieniłyśmy się doświadczeniami i wiedzą na temat projektu, działań w jego obrębie, filmów dokumentalnych wartych obejrzenia. Poznałyśmy też wielu ciekawych ludzi, z którymi do tej pory utrzymujemy kontakt.

LISTOPAD

Listopad upłynął nam baaardzo pracowicie, ponieważ intensywnie przygotowywałyśmy się do obchodów Tygodnia Edukacji Globalnej. Ta coroczna międzynarodowa akcja ma na celu zwrócenie uwagi społeczeństw w Europie na potrzebę prowadzenia edukacji o sprawach globalnych poprzez różnorodne działania skierowane przede wszystkim do dzieci i młodzieży. Jako grupa „Patrz i zmieniaj” współpracowałyśmy z naszymi koleżankami i kolegami zaangażowanymi w projekt CEO „Patrz! Dzieci na świecie” oraz projekt UNESCO „To także Twój świat” . Od poniedziałku 16 listopada zaczęłyśmy prowadzić warsztaty w klasach licealnych i gimnazjalnych. Tematem zajęć były globalne zależności w przemyśle odzieżowym i obuwniczym. Pracowałyśmy według scenariuszy dołączonych do zestawu filmów CEO. Na pierwszej godzinie lekcyjnej z uczniami klasy 1d oglądałyśmy film pt. „My kupujemy, kto płaci”, podczas projekcji licealiści wypełniali karty obserwacji. Następnie dzielili się na grupy i rozwiązywali różne zadania.
Wykonując poszczególnie zadania, stworzyli życiorys dżinsów: wyznaczyli poszczególne procesy, wskazali kto je robi i gdzie są produkowane, zanim trafią do naszej szafy i spierali się o to, ile zarabia robotnik. Wszyscy byli bardzo zaskoczeni, gdy ustaliliśmy, ile pieniędzy z zakupu jednej sztuki towaru dostaje robotnik (do jego kieszenie trafi tylko 0,5%!), a ile np. właściciele sklepu (ok. 32,5%). Pod koniec dyskutowaliśmy o tym, jak moglibyśmy zmienić warunki ludzi pracujących w przemyśle obuwniczym i odzieżowym w Indiach, podpowiedziałyśmy też, jak już teraz uczniowie mogą zacząć działać. Nasi rówieśnicy z wszystkich sześciu klas, w których prowadziłyśmy warsztaty, aktywnie z nami współpracowała, a w ankietach ewaluacyjnych poprosiła o kolejne zajęcia.
We środę i czwartek w ramach TEG pomagałyśmy w sprzedaży zdrowych, ekologicznych jabłek z gospodarstwa Państwa Rogalewiczów. Cały dochód przekazaliśmy organizacji charytatywnej UNICEF. Uczestniczyłyśmy także w minimaratonie pisania listów zorganizowanym przez Szkolną Grupę Amnesty International nr 108 działającą w naszej szkole. Grupa z projektu UNESCO zaprosiła nas na projekcję filmu „Wszystkie niewidzialne dzieci” i przeprowadziła z nami warsztaty, co też było pouczającym doświadczeniem.
Pod koniec miesiąca poszerzyłyśmy naszą wiedzę o tym, jak analizować dzieło filmowe, ponieważ wzięłyśmy udział w szkoleniu z projektu „Filmoteki szkolnej”. Zajęcia prowadzone przez Marzenę z Warszawy i Wojtka z Bielska okazały się bardzo interesujące i inspirujące.


GRUDZIEŃ

W grudniu w ramach akcji Amnesty International piszemy listy w obronie bezprawnie więzionych osób. Szkolna Grupa AI nr 108 włącza się w coroczną akcję o nazwie Maraton Pisania Listów od kilku lat. W tym roku chcielibyśmy, aby w tym przedsięwzięcie uczestniczyli nie tylko uczniowie, ale również wszyscy mieszkańcy Trzebnicy i okolic. W tym celu pisanie listów odbędzie się w Trzebnickim Ośrodku Kultury, by każda chętna osoba mogła wesprzeć obrońców praw człowieka i napisać list. Rozwiesiłyśmy już plakaty informacyjne w mieście, rozniosłyśmy zaproszenia do innych szkół, uzyskałyśmy także wsparcie ze strony naszej dyrektorki – Pani Danuty Szuber oraz grona pedagogicznego. Patronat nad całą akcją objął starosta trzebnicki – Pan Robert Adach.
W tym miesiącu nasza koordynatorka zaplanowała dla nas również szkolenie z projektu UNESCO „To także Twój świat” na temat edukacji wielokulturowej, w którym weźmiemy udział.
Planujemy dalsze pokazy filmów w ramach Szkolnego Klubu Filmowego. Chciałybyśmy także przeprowadzić kolejne zajęcia warsztatowe w innych klasach oraz w zaprzyjaźnionych szkołach podstawowych, gimnazjalnych i średnich. To są już plany na kolejny semestr
Podsumowując nasze cztery miesiące pracy, uważamy, że warto edukować innych, ale także i uczyć się od nich. To obustronne działanie przynosi, według nas, największą korzyść, bo obustronną.
Mamy nadzieję, że każdy uczeń naszej szkoły wyposażony w wiedzę i świadomość na temat edukacji globalnej dołączy do grona ludzi, którym los świata i żyjących na nim ludzi nie jest obojętny.

Koordynatorki projektu „Patrz i zmieniaj” w PZS nr 1 w Trzebnicy

Gosia Mróz
Dorota Gubernat
Kasia Zaustowicz

czwartek, 3 grudnia 2009

„Wszystkie niewidzialne dzieci” w Szkolnym Klubie Filmowym

Dnia 21. listopada nasza klasa Id zebrała się w szkolnej auli, aby obejrzeć film dotyczący sytuacji dzieci na świecie. Dołączyły do nas klasy Ie, IIc, Ia oraz grupa uczestników z projektu „Filmoteka Szkolna”. Tematyka dzieła odpowiadała przesłaniu Tygodnia Edukacji Globalnej, który trwał od 17 do 21 listopada.

Image Hosted by ImageShack.us


Film opowiada o sytuacji dzieci w różnych miejscach świata. Mnie najbardziej utkwił w pamięci obraz Blanci, nastolatki zarażonej wirusem HIV przez rodziców-narkomanów. Ta historia mimo dramatycznego przebiegu miała pomyślne zakończenie. Bianca trafiła na leczenie i ułożyła sobie dorosłe życie.

Image Hosted by ImageShack.us


Brak happy endu spotkał innych bohaterów - Billa i Joe - bezdomne rodzeństwo zbierające surowce wtórne na ulicach Sao Paulo. Los tych dzieci zdaje się być z góry przesądzony. Bez rodziców, dostępu do edukacji, nie poradzą sobie w świecie pełnym przemocy i wyzysku. Pewną nadzieję daje moment, w którym dzieci wymyślają grę, wciągającą dorosłych mieszkańców ulicy. Zarabiają na niej nawet. Ich kreatywność świadczy o inteligencji. Ale czy znajdzie się ktoś, kto to zauważy, czy znajdzie się ktoś, kto zaopiekuje się tymi dziećmi?

Po filmie Ola Maj i Asia Pasek omówiły kolejne etiudy oraz przeprowadziły krótkie warsztaty na temat wybranych zagadnień. Ich działanie było związane z realizacją projektu UNESCO „To także Twój świat”.

Image Hosted by ImageShack.us


Nowele składające się na film „Wszystkie niewidzialne dzieci” są „hołdem złożonym dzieciom przez największych mistrzów światowego kina”. Ich autorami byli np. Emir Kusturica i Ridley Scott. Myślę, że dzięki temu filmowi wiele osób zastanowi się, czy może w jakiś sposób poprawić niewesoły los małych mieszkańców tego świata, ponieważ w myśl słów Janusza Korczaka: „Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat.”

Szkolny Klub Filmowy prowadzą p. Kamila Możdżeń-Berbeć i p. Monika Komisarczyk.

Marcin Jeżewski

Minimaraton pisania listów za nami

Dziękujemy Wszystkim, którzy pisali z nami listy w ramach Tygodnia Edukacji Globalnej.

Image Hosted by ImageShack.us


Wspólnie napisaliśmy ich 52. Prosiliśmy decydentów o lepsze traktowanie osób więzionych za swoje przekonania i walkę o respektowanie praw człowieka. To dla nas spory wynik, zważając na fakt, iż aulą dysponowaliśmy tylko podczas trzech przerw w tym dniu. Szkolna Grupa Amnesty International wysłała te listy do przedstawicieli rządów w Chinach i Wietnamie.

Image Hosted by ImageShack.us


Środki na wysłanie listów otrzymaliśmy od Rady Rodziców – serdecznie dziękujemy.

Zachęcamy do wzięcia udziału w nadchodzącym Międzynarodowym Maratonie Pisania Listów w dn. 12 XII w TOK w godz. od 12.00 do 20.00.

Monika Komisarczyk

Image Hosted by ImageShack.us